school, lente en andere dingen

Holaa,

Hier even wat interessante feiten over mijn argentijnse leven van de afgelopen twee maanden:

School is heel anders dan school in nederland.
De school is heel klein en er zijn vooral veel meisjes. Iedereen draagt een schooluniform (ik nu dus ook). s'ochtends sta ik rond kwart over zes op en ga lopend of met de auto naar school. De schooldag begint met de vlag ophangen en daarna gaat iedereen naar hun lokaal. De lessen stellen niet zoveel voor, het grootste deel van de tijd is iedereen alleen maar aan het praten of papier aan het scheuren.
Af en toe is er een picknick in de klas dan gaan we allemaal in een groepje zitten met eten.

Er zijn veel feestdagen waarvoor we vrij van school krijgen, iets wat ik op zich niet heel erg vind aangezien de school om half acht begint.

Ik zit in de klas met betania, mijn gastzusje en met Chelsea een meisje uit australie en haar gastzus.

Het aankomende weekend is lentedag, dat is een groot feest waarvoor iedereen al ruim van te voren aan het voorbereiden was (daarom ook het papier scheuren, daar gaan we me gooien).
Iedereen moet een (niet al te mooi) tshirt aan en zaterdagnacht begint het feest wat tot zeven uur in de ochtend gaat duren om vervolgens twee uur later naar het volgende feest te gaan wat om negen uur s'ochtends begint.
Of er zondagnacht ook nog een feest is niet helemaal duidelijk.

Maandagavond ga ik met mijn klas naar Champaqui om bergen te beklimmen. Ik ben er nog niet helemaal over uit of ik hier nou zin in moet hebben of dat ik er tegenop kijk. Volgens mij ben ik namelijk niet echt een bergbeklimpersoon, maar daar ga ik vanzelf achterkomen volgende week. Ik hoop maar dat het niet al te zwaar wordt.

Ik kan nog steeds geen spaans verstaan, alleen hele kleine beetjes en praten gaat ook niet echt soepel, ik krijg regelmatig te horen dat ik praat als een oermens.

Voor het eerst in mijn leven word ik gezien als een lang persoon. alle meisjes (behalve betania) zijn een stuk kleiner dan mij. Wat raar is normaal is het altijd andersom.

Iedereen heeft minstens 1 hond, ik heb het nog nagevraagd en mijn vermoeden was echt waar er zijn geen hondloze mensen in argentinie. Mijn gastfamilie heeft nu zes honden, waarvan er vier pasgeboren puppies zijn (die zijn dus ook niet blijvend), Verder hebben ze ook nog twee katten.

Ik mis het eten in nederland. Hier eten ze vooral veel en (ongezond) eten. We eten vooral pizza, met abnormaal veel kaas :D, panchos (hotdogs), en pasta. Ook bakken ze elke dag een cake of een taart, en als tussendoortjes eet ik crackers met dulce de leche (soort karamel nutella), popcorn, gebakjes, ijs en andere zoetigheden. Het verbaast me ook niks dat mijn broeken al een stuk strakker zitten.

Om al dat vet dat ik ben aangekomen toch een beetje te verbranden ga ik elke week een paar keer zwemmen.

Niemand gebruikt een fiets ik moet altijd overal naar toe lopen, terwijl school en huizen van vrienden toch echt best wel ver zijn.

Het is (gelukkig) niet gek om midden op de dag te slapen, van deze gewoonte maak ik dan ook al te graag gebruik. De winkels zijn tijdens deze siesta dan ook gesloten.

In plaats van martine noemen alle mensen mij marti, want martine kunnen ze niet uitspreken.

Dit is wat ik zo'n beetje heb meegemaakt de afgelopen weken, ik zal weer iets nieuws schrijven als ik terugkom uit Champaqui.

kusjes
martine